1690 yil 14 yanvarda nemis ustasi Iogann Kristof Denner klarnet ixtiro qildi.

 1690 yil 14 yanvarda nemis ustasi Denner  zamondoshlariga o‘zi ixtiro qilgan  qayta ishlangan  sibizg‘a eslatadigan musiqa asbobini ko‘rsatganda , ularni asbobning  yorqin ovozi hayratga soldi. Bu ovoz karnayning tovushini eslatardi.Karnay shu paytda «klarino» deb atalardi va yangi asbobni «klarinetto» - «kichkina karnay» deb nomlashdi.Klarnet (italyancha Slarinetto,  lotincha clarus – tiniq (tovush) so‘zidan), soprano (yoki kata) klarneti – puflama-tilchali yog‘och musiqa cholg‘usi. 17-asr oxirida yuzaga kelgan. Tovushi tiniq, yorqin, shirali va yoqimli. Obnus (qora) daraxti yog‘ochidan va plastmassadan yasaladi. Yuqori qismidagi moslama (mundshtuk)ga qamish (yoki bamuk) tilcha bog‘lanadi, silindr shaklidagi havo yo‘li (ichki kanal)ning uzunligi 590-680 mm. Hozirgi klarnerlar 7 teshikli va 20 klapanli, asosan, В yoki A sozida bo‘ladi. Diapazoni  d (yoki sis) –b³ (c⁴). Kichik klarnetlar, bassetgorn, bas-klarnet, kontrabas-klarnet kabi turlari ham mavjud. Ijro va ifodaviy imkoniyatlari keng bo‘lgan klarnet yakkanavoz soz sifatida, kamer va estrada ansambllari, simfonik va puflama cholg‘ular orkestrlarida ishlatiladi. O‘zbekistonda ilk klarnetchilar 20-asr boshida paydo bo‘lib, 1950-yillardan U. Rizoqulov, B. Solihov, B. Murtazoyevlar tanildi.