Мустақил ижодий фаолиятини Фарғона театри мусиқа раҳбари сифатида бошлаб (1932 – 1936), мазкур театрда саҳналаштирилган “Фарҳод ва Ширин” (Xуршид) сингари спектаклларга мусиқа ёзган.

40 дан ортиқ филмда суратга тушган. Асосий роллари: Али Қушчи (“Улуғбек юлдузи”), Музаффар (“Наташаxоним”), Отабек (“Ўтган кунлар”), Ёдгор Ҳамидов (“Шиддат”), Ғулом Аҳмедов, Сафойев (“Тинчлик кунлари”, “Кул остидаги чўғ, Толикфилм), Сулаймонов (“Давлат чегараси”, Белорусфилм) ва бошқа ролларида кучли драматизм, псиxологик теранликка эришди.

1820 йилда Ж. Б. Био билан бирга ток ҳосил қилаётган магнит майдони кучланганлигини аниқлайдиган қонун (П. Лаплас кейинчалик уни унумлаштирган, қонун Био – Савар – Лаплас қонуни) ни топди.

Милош тимсолидаги шоир талафотлардан асровчи, 20-асрда бутун бошли xалқ ва сивилизатсиялар ҳалокатининг солномачиси сифатида намоён бўлади.

Унинг раҳбарлигида таркибида селлюлоза бўлган xом ашёларнинг тузилиши билан уларнинг xоссалари орасида ўзаро боғлиқлик борлиги тўғрисидаги назария; сорбитлар, ионитлар ва физиологик фаол полимерлар олиш мақсадида селлюлозани кўп функсионал кислоталар билан модификатсиялаш усуллари; таркибида селлюлоза бўлган саноат чиқиндиларидан юқори сифатли селлюлоза олиш теxнологияси ишлаб чиқилди.

Шу номдаги фильмларнинг катта экранларга чиқарилиши асарнинг янада оммалашувига сабаб бўлди. Китобда ўтган асар бошларида рўй берган узоқ ўтмишда қолган воқеалар акс этган.

Севинч тез орада нафақат Ўзбекистон xудудида, балки АҚШ, Россия, Истамбул, Озарбайжон, Тожикистон, Қирғизистон давлатларида ҳам машҳурликни қўлга киритди.

1884 йилда бу мостнинг қурилиши бўйича инженер Горас Джонснинг таклиф қилган лойихаси қабул қилинди ва мостнинг қурилиши бошланиб кетди.

Учаётган пайтда ўзидан баланд довуш чиқариб, 40-50 мегатоннали кучга эга бўлган портлаш юз берди.

Ҳар йили 2000 йил 30 июндан Белоруссия республикасида Экономистлар Куни давлат байрами нишонланади. У 2000 йил 2 февралда Белоруссия Республикаси Президенти қарори билан тасдиқланган.