Электр трансформатор, сўзлашув нутқида кўпинча шунчаки трансформатор (лотинча трансформаре - " ўзгартириш") - магнит палласида икки ёки ундан ортиқ индуктив боғланган ўрашга эга бўлган ва бир ёки бир нечта ўзгарувчан ток тизимини айлантириш учун мўлжалланган статик электромагнит қурилма.

Шоир, ёзувчи, актёр, сценарий муаллифи, қўшиқ ёзувчиси, у нафақат катталарга, балки жуда ёш китобхонларга ҳам кўплаб ажойиб асарларни тақдим этди.

М.Мирокилов ташаббуси билан Республика комедия ва сатира теарт сифатида ташкил этилиб, фаолиятни "Бурунги қозилар ёки Майсаранинг иши" (Ҳамза) спектакли (режессёр М.Мирокилов) билан бошлаган.

Ҳамза театрида актёр. Асосий роллари: Фердинанд (“Макр ва муҳаббат”), Илёс (“Сарвқомат дилбарим”), Эйдзи (“Ўгирланган умр”),Марк Туйск (“Оқпадар”), Ниёз (“Номаълум киши”),

Маёқлардаги алангани қоронғида автоматик ёқиш ва тонг ёришган пайтда ўчириш қурилмасини ихтиро қилган.

Раҳбарлигида Сирдарё ва Амударё оралиғидаги тупроқ қоплами тадқиқ этилди, Ўрта Осиёнинг дастлабки тупроқ харитаси тузилди.

Достоевский романлари вазмин тасвир услуби эмас, аксинча соф драматик жанрларга хос кескинлиги ва лиро-публицистик пафоси билан ажралади. Достоевскийнинг “Жиноят ва жазо”, “Телба” ва бошқа асарлари ўзбек тилига таржима қилинган.

Йўлдош Оxунбобоев номидаги Андижон вилоят мусиқали драма ва комедия театри-тўнғич ўзбек профсссионал театрларидан.1919 йил ноябр-декабр ойларида Ҳамза Ҳакимзода Ниёзий бошчилигида “Ягона труппа” номи билан расман иш бошлаган.

Свифт сатираси унинг ижодига хос бўлган маърифатпарварлик асосида ривожланиб, хусусий ва ижтимоий иллатларни тугатиш зарурлигини таъкидлаган гуманистик пафос билан чамбарчас боғлиқ.

Молекуляр азот рутений комплексининг сувдаги эритмаси координациясида бир молекула сувнинг ўрнини эгаллаши мумкинлигини исбот қилган (1967).