Асосий роллари: Мўмин Мирзо (“Алишер Навоий”), Омон (“Янги ер”), Низом (“Хуррият”) ва бошқалар. Режиссёрлик қилган асарлари: “Жамила” (Ч.Айтматов), “Шишали юрак” (Л.Устинов), “Бевафо экан” (А.Жамол, Ғ.Искандаров) каби спектакллар; “Зўраки табиб” (Мольер), “Ойгул билан Бахтиёр” (Ҳ,Олимжон), “Келинлар қўзғолони” ( С.Аҳмад) ва бошқа спектакллар.

"Чақалоққа чакмонча" (1939), "Қизларжон" (1943), "Ширин келди" (1944), "Мардлик-мангулик" (1947), "Ҳикоя ва очерклар" (1952), "Ҳикоялар" (1954) каби китоблари ўзбек ҳикоячилигининг энг яxши намуналаридир.

Хар йили 20-ноябрда дунёнинг кўпгина мамлакатларида “Халқаро чекишдан воз кечиш куни” нишонланади. Бу кун Американинг онкологик жамияти томонидан 1977-йил ташкил этилган.

Ассомблеянинг бу байрамни ўтказишдан мақсади болаларнинг тинчлиги, саломатлиги ва уларнинг яшаш шароитини юқори даражага кўтаришга қаратилган.

Бутун дунё фалсафа кунини ғояси шундан иборатки, глобал, социал маданий масалаларни қайта ўзгартиришни муҳокама қилишнинг умумий йўлларини топиш, одамларни фалсафий мерос билан таништиришдан иборат.

Л. Эвклид геометриясидаги параллеллик аксиомаси ўрнига бошқа акциома киритиб, зиддиятдан xоли мукаммал геометрия-ноевклид геометрияни яратди (қадимги Лобачевский геометрияси).

Асарлари мавзуи, асосан, Ўзбекистон тарихига бағишланган. Тарихий воқеалар, шахслар, анъаналар ва маросимларни реализм асосида акс эттиради.

Дубляж санъатининг моҳир устаси сифатида танилган.

Болаларга бағишланган “Ўртоқлар” (1948), “Икки ўртоқ” (1956), “Равшанжон ва айиқча” (1967), “Катта бўлсам” (1975) шеър ва эртак тўпламлари, “Акам бўласиз” ҳажвий шеърлар ва “Эсим қурсин” миниатюралар (1973) тўплами муаллифи. “Катта ҳаёт”, “Қудалар”, “Қудрат”, “Фарзанд деб...” каби саҳна асарлари, кўплаб илмий-танқидий мақолалар ёзган.

Бу байрам янги талабаларнинг ўқишга мослашишга ва фанларни ўзлаштиришга ёрдам берганликлари учун юқори курс талабаларига миннатдорчиликларини рамзи сифатида пайдо бўлган.