Ҳамза театрида актёр. Асосий роллари: Фердинанд (“Макр ва муҳаббат”), Илёс (“Сарвқомат дилбарим”), Эйдзи (“Ўгирланган умр”),Марк Туйск (“Оқпадар”), Ниёз (“Номаълум киши”),

Йўлдош Оxунбобоев номидаги Андижон вилоят мусиқали драма ва комедия театри-тўнғич ўзбек профсссионал театрларидан.1919 йил ноябр-декабр ойларида Ҳамза Ҳакимзода Ниёзий бошчилигида “Ягона труппа” номи билан расман иш бошлаган.

М.Мирокилов ташаббуси билан Республика комедия ва сатира теарт сифатида ташкил этилиб, фаолиятни "Бурунги қозилар ёки Майсаранинг иши" (Ҳамза) спектакли (режессёр М.Мирокилов) билан бошлаган.

Маёқлардаги алангани қоронғида автоматик ёқиш ва тонг ёришган пайтда ўчириш қурилмасини ихтиро қилган.

Раҳбарлигида Сирдарё ва Амударё оралиғидаги тупроқ қоплами тадқиқ этилди, Ўрта Осиёнинг дастлабки тупроқ харитаси тузилди.

Достоевский романлари вазмин тасвир услуби эмас, аксинча соф драматик жанрларга хос кескинлиги ва лиро-публицистик пафоси билан ажралади. Достоевскийнинг “Жиноят ва жазо”, “Телба” ва бошқа асарлари ўзбек тилига таржима қилинган.

Свифт сатираси унинг ижодига хос бўлган маърифатпарварлик асосида ривожланиб, хусусий ва ижтимоий иллатларни тугатиш зарурлигини таъкидлаган гуманистик пафос билан чамбарчас боғлиқ.

Молекуляр азот рутений комплексининг сувдаги эритмаси координациясида бир молекула сувнинг ўрнини эгаллаши мумкинлигини исбот қилган (1967).

“Миссисипидаги эски даврлар” (1875), “Миссисипидаги ҳаёт”(1883) китоблари, “Шаҳзода ва гадо” (1882), “Овсар Вильсон” (1894), “Том Сойер чет элда” (1894),”Том Сойер-жосус”(1897), “Сирли нотаниш одам” (1916) каби роман ва қиссалар муаллифи.

Эдриан биринчилардан бўлиб электроникани физиологик тадқиқотларда қўллаган.