Хонанданинг 4 та, "Соғиндим", "Жунун водийси", "Ягонасан" ва "Тақдир" каби албомлари бор.

1989-йил “Маршал Жуков, унинг сафдошлари ва душманлари уруш ва тинчлик йилларида” китоби муаллифи.

1936 йилда С. И. Вавилов раҳбарлигида уран тузлари эритмасининг гамма-нурланиш таъсиридаги люминессенсиясини ўрганиб, одатдаги люминессенсиядан фарқланувчи ёруғлик (Черенков - Вавилон нурланиши) юзага келишини қайд этди, унинг асосий хоссаси - йўналганлигини аниқлади.

Унинг рақслари шўх, жўшқин ва жозибадорлиги, мураккаб, лекин эркин ҳаракатлари, ўзига хос миллийлиги билан ажралиб туради.

Ижодида испан халқ оҳанглари ва усулларини замонавий мусиқанинг ифода воситалари билан уйғунлаштирган.

Қодирова фаолияти шаҳарсозлик, меъморлик тарихи ва назарияси, замонавий меъморликда халқ анъаналаридан унумли фойдаланиш масалаларига бағишланган.

Жозуе Данте, Петрарка, Боккачо ва бошқалар ҳақидаги илмий мақолалар муаллифи.

1929 йилда Қондаги гемоглобин оқсили ва таркибида темир тутган гемин комплекисидан иборат эканлигини аниқлаган.

Репертуарларидан чет эл, рус, қардош xалқлар композиторлари ва асосан, Ўзбекистон композиторларининг опералари ўрин олган.

Ёзувчи ватанни, молдаванлар ҳаётидаги ўзгаришларни куйлаган.