“Суюнчи” даги Шермат, “Майсаранинг иши” ҳожи Аълам, “Водийллик келин” даги Ҳусан ака, “Марҳумнинг ҳурмати” –даги Афтобаза директори , “Келинлар қўзғолони” даги Ҳусан, “Бувимни қайтаринг” даги Илҳом ва бошқа комик образлар актёр ижодида муҳим ўрин тутади.

Хабибулин ижодида мажозий қиёфалар шакл ва миллий наққошлик санъатининг уйғунлигида ўзига хос янгича талқинга эга бўлди.

Туйғуной Юнусхўжаева Ўзбекистонда бадиий нутқ маданиятини оширишга катта ҳисса қўшган.

Шоунинг гуманизм ғоялари билан суғорилган драматургияси 20-аср адабиётида муҳим воқеа бўлган, жаҳон драматургияси ва театрининг кейинги тараққиётига катта туртки берган.

Рассом асарлари чуқур писиxологик ифодалиги билан ажралиб туради, уларда ички кечинмалар, ҳис – туйғулар моҳирона ифодаланган.

Актриса 1981 йилда Ўзбекистон xалқ артисти унвонига сазовор бўлди.

Алдоус Леонард Ҳухлей (1894-йил 26-июл — 1963-йил 22-ноябр) — инглиз ёзувчиси ва файласуфи. У 50 га яқин китоб романлар, бадиий бўлмаган асарлар, кенг қамровли иншолар, ҳикоялар ва шеърлар ёзган.

Cарл Густав Жунг (талаффузи: Карл Густав Юнг; 1875-йил 26-июл — 1961-йил 6-июн) аналитик психологияга асос солган швейцар психологи ва психиатридир. Жунгнинг асарлари психиатрия, психология, анторопология, археология, адабиёт, фалсафа ва диншунослик соҳаларида муҳим рол ўйнаган.

МОРУА (Мауроис) Андре (тахаллуси; асл номи Эмил Эрзог; 1885.26.7, Эл-бёр — 1967.9.10, Париж) — франсуз ёзувчиси. Франсия академияси аъзоси (1938-йилдан). "Камсухан полковник Брамл" (1918) ва "Сергап доктор ОТреди" (1922) романларида ўзи иштирок этган Биринчи жаҳон урушидан олган таассуротларини акс эттирган. "Бернар Кене" (1926), "Тақдир ўйинлари" (1928), "Оилавий давра" (1932), "Она замин" (1945) романлари франсуз халқи олий табақаси хаёти ҳақида.

Элиаснинг тасвирилашича, одамлар бу дунёда ўз ақлсизликлари тутқуни бўладилар.