Ўзбекистон халқ артисти (1952). 1933 йилдан Самарқанд вилоят театирида ишлаган. Энг яхши роллари: Солихбой (Ҳамза, “Бой ила хизматчи”), Мирбобо (И. Акромов, “Адолат”), Ягор (Г. Мдивани, “Номус”), Призидент (Ф. Шиллер, “Макр ва муҳаббат”), Иброҳим (К. Яшин, “Нурихон”), шаҳар ҳокими (Н. Гоголъ, “Ризор”), Дадабой (Уйғун, “Навбаҳор”), Ҳусайн Байқаро (Уйғун, И. Султон, “Алишер Навоий”), Отелло (У. Шекспир, “Отелло”), Эзоп (Г.Фигейреду, “Эзоп”), Дарвеш (М. Карим, “Ой тутилган тунда”) ва бошқалар. Ёши улуғ, мураккаб табиатли шаҳслар оброзини кўркам талқин қилиш, юриш-туриш, табиати, овози билан бир-бирига ўхшамаган қаҳрамонларнинг ташқи кўриниши ва ички оламни аниқ ифода эта билиши М. Ижодига хосдир.