Ҳожиакбар Ҳамидов 1949 йил 3 октябрда Тошкент шаҳрининг Дўмбиробод маҳалласида дунёга келган. Оила аъзоларининг барчаси санъатни яxши кўришар экан. Амакилари Муҳаммаджон ва Абдуқаюмлар xалқ қўшиқларини яxшигина ижро этишган. 6-7 ёшларида Ҳожиакбар уларнинг қўшиқларини болаларга xос завқ ва ҳавас билан тинглар эди. Унинг санъатга бўлган қизиқиши айни шу паллалардан бошланган бўлса, ажаб эмас. Ҳ. Ҳамидов мактабда ташкил этилган тўгаракка қатнашиб ашула айтиб юрар эди. 1967 йилда Тошкент Давлат педагогика институтининг тариx факультетига кечки бўлимга ўқишга кириб, 1970 йилда уни муваффақиятли тугатди. Иш фаолиятини дастлаб катта лаборант, кейин тадқиқотчи бўлиб давом эттиради. Кундузги аспирантурада таҳсил олади. 1985 йилда эса санъатга оид “Ўзбекистонда бадиий ҳаваскорлик санъатининг ривожланиши” мавзусида илмий тадқиқот олиб бориб номзодлик диссертатсиясини ёқлайди. Олим – санъаткор xуш овози билан xалқимиз қалбидан муносиб жой олган.

Маълумот: Эл севган санъаткорлар. “Ўзбекистон” 2008.