Зохидов Вохид Йўлдошевич (1914.14.12-Тошкент-1983.19.7) Ўзбекистон ФА акад. (1966). Ўзбекистонда хизмат кўрсатган фан арбоби (1964). Фалсафа фанлари доктори (1946) байжон педагогика иниститутини тугатган (1933). Ўзбекистонинг турли олий ўқув юртларида дарс берган (1933-1935-1938-1966). Ўзбекистон ФАда илмий ходим академ котиб (1943-1948). Шарқшунослик иниститутини директори ва бўлим мудири (1949-1953) Тошкент давлат педагогика  иниститути профессор (1953-1957) “Шарқюлдузи” жур. (1949) “Ўзбекистон маданият” газ. Бош муҳаррири (1959-1962) Ўзбекистон ФА Тил ва адабиёт иниститутида бўлим мудири (1957-1964) Ҳамза номидаги Санъатшунослик   иниститути директори (1964-1967; 1970-1983). Ўзбекистон Маданиятвазири (1967-1970). Илмий ишлари ўртаосиёликмутафаккир ва шоир (Беруний, Навоий, Бобур, Огоҳий, фурқат, ва бошқалар)   ҳамда қардош туркий халқлар адабиёти вакиллари  (Низомий абай ва бошқалар) ижодига бағишланган. Маданий мерос ва адабий ҳаётнинг муҳим масалаларига оид монографиялар (“ўзбек адабиёти тарихидан” 1961; “Донолар давраси”1973; “Нафосат ижодкори”  1980 ва бошқалар) публицистик асарлар (“Инсон ва замон садоси” 1961; “Шарқни шарафлаб” 1973 ва бошқалар) муаллифи. З.нинг илмий раҳбарлиги ва таҳрири остида “Ўзбек адабиёти” (5 жилд. 7 китоб) нашр этилган. “Навоий асарлари”ни ўзбек 15 жилд. 1961-1968 ва рус тилларида 10 жилд.1968-1970 нашрга тайёрлашда қатнашган. Ҳамза номидаги Ўзбекистон Давлат мукофати лауреати (1973). Тошкент кўчаларидан бирига З. Номи қўйилган