31- декабр Адабиётимизда бахшиёна услубда қалам тебратган ўзбек шоири Султон Акбарий 1923 йилнинг кеч кузида Тошкентда туғилган. Ўрта мактабни тугатибоқ, меҳнат фаолиятини газеталарда адабий ходимликдан бошлаган. Тошкент Давлат Педагогика институтини тугатган. Сўнгра “Тошкент” бадиий адабиёт нашриётида бош мухарир, “Тошкент ҳақиқати”, “Гулистон”, “Ўқитувчилар газетаси” каби газета ва журнал тахририятларида масёул лавозимларда ишлади. Шоирнинг “Яралган қўшиқлар”, “Сулу сулу эмас, суйган Сулу”, “Шукрона”, “Меҳригиё”, “Довон ва Девон”, “Имоним эётиқодим” каби шеърлари мавжуд. Султон Акбарий мохир Достоннавис сифатида ҳам кўплаб асарлар яратган. Улар орасида айниқса “Гирдоб” достони китобхон ва адабий жамоатчилик эътиборини қозонган. Камтарин инсон, истеёдодли шоир Султон Акбарий 1997 йилнинг баҳорида ҳаётдан кўз юмди.