Гельвеций Клод Адрман (1715.31.1 – Париж- 1771.25.1) – француз файласуфи, психологи. Гельвеций фикрича, олам моддий, вақт ва фазода чексиз, доимий ҳаракатда; тафаккур ва сезги материянинг хоссасидир. Инсоннинг онги ва эҳтиросини ижтимоий ривожланишнинг асосий ҳаракатлантирувчи кучи деб ҳисоблади. Гельвеций билиш назариясида агностицизмга қапши, материалистик сенсуализм тарафдори. У хотирани билишнинг иккинчи қуроли, тафаккур сезгиларимиз йиғиндиси, деб таъкидлади. Гельвеций ижтимоий муҳит деганда сиёсий ҳаётни, қонунчиликни тушунган. Ижтимоий ҳаёт юридик қонунларларга боғлиқ деб, тенгликни кишиларнинг қонун олдидаги тенглиги маъносида талқин этган. Асарлари: “Ақл тўғрисида” (1758), “Инсон тўғрисида, унинг ақлий қобилиятлари ҳамда тарбияси ҳақида” (1772, вафотидан кейин)

Ўзбекистон миллий энциклопедияси Т.2